رئالیسم اجتماعی در آثار احمد محمود (با تکیه بر سه عنصردرونمایه، شخصیت و حادثه)

احمد محمود، داستان نویس معاصر، در آثارش سعی خود را بر وصف شرایط حاکم میان فرد و اجتماع نهاده است؛ یعنی توصیف زندگی مردم عادی، نیازها و نگرانی‌هایشان در طی جو حاکم بر نظام اجتماعی که در قالب روایت‌های داستانی گنجانیده شده‌اند. این نوع داستان پردازی، سبک وی را در زمره نویسندگان متمایل به رئالیسم اجتماعی قرار داده است. گرایش محمود به واقع‌گرایی، همچنین وجود نشانه های رئالیسم اجتماعی در رمان-هایش، دلیلی برای بررسی آثار داستانی احمد محمود است، بدین سبب با طرح این سوال که وجود چه مشخصه‌هایی، آثار محمود را ذیل سبک واقع-گرایی اجتماعی قرار می‌دهد به پژوهش حاضر پرداخته‌ایم. در این بررسی هدف اصلی، روشن‌تر نمودن هر چه بیشتر فضای رئالیستی رمان‌های محمود و سبک رئالیسم‌اجتماعی وی با تاکید بر تحلیل سه عنصر درونمایه، شخصیت و حادثه بوده است.در این پژوهش، با مطالعه منابع کتابخانه‌ای و رویکردی توصیفی- تحلیلی، به بررسی مشخصه‌های رئالیسم‌اجتماعی در رمان‌های «همسایه‌ها»، «داستان یک شهر»، «زمین‌سوخته»، «مدار صفردرجه» و داستان‌کوتاه «بازگشت» که بارزترین نمونه‌های آثار رئالیستی محمود به شمار می‌آیند، پرداخته شده است؛ در پایان مشخص شد که وی، با ذکاوتی خاص در انتخاب موضوعات اجتماعی به عنوان درونمایه آثار، خلق شخصیت‌های داستانی به عنوان تیپ‌هایی که نمونه‌هایی از افراد زندگی روزمره ما هستند و قرار دادنشان در حوادثی قابل باور، توانسته است آثاری با سبک واقع گرایی اجتماعی خلق نماید.